Kwijt
Heel klein
Het verloren pannetje
Zou zomaar afgevoerd worden
Gevonden
Samenwonen in Den Bosch: een avontuur op zichzelf
Samenwonen in Den Bosch, het klinkt zo simpel, maar wat een avontuur is het geweest. Dochterlief wilde dolgraag samenwonen met haar vriend in de omgeving Eindhoven – Den Bosch. Over anderhalve week zou haar afstudeerstage beginnen in Eindhoven en het vinden van een eigen plekje werd de ultieme wens. Als mama weet ik al lang dat mijn meisje niet in het ‘kneuterige’ Brunssum wil blijven — daar heb ik me allang bij neergelegd. Ze mag haar eigen keuzes maken, ongeacht mijn wensen. Zo gaat dat in het leven.
De zoektocht naar samenwonen in Den Bosch
Na de zomer besloten we om echt gericht te zoeken naar een huurwoning voor die twee. Maar wat bleek dat lastig! Overal inschrijven, betalen om überhaupt te mogen reageren en dan nog die bizar hoge huurprijzen voor een paar vierkante meter. Zelfs met alle alerts aan op mijn smartwatch en standaardantwoorden in kladblokken, bleef het tobben. Waarom ik die zoektocht op me nam? Geen idee — behalve dat ik wist dat het zonder mij waarschijnlijk niet zou lukken. Binnen twee minuten moest je reageren op elk aanbod, anders maakte je geen schijn van kans. Meerdere maanden bracht ik zo meer tijd door achter mijn laptop dan goed voor me was.
Afwijzingen en succes: samenwonen in Den Bosch is doorzetten
Uiteindelijk kregen we zo’n negen uitnodigingen voor een bezichtiging in twee maanden tijd. Maar dan begint het pas: “Kun je vanmiddag om 16.00 uur komen kijken?” Eh… tja, als je nee zegt is het meteen klaar. Dus alles omgooien, regelen, rijden. Soms waren we/ze nét niet de eerste keuze, soms was de woning toch niet helemaal ideaal, en soms werden ze afgewezen omdat de verhuurder voor iemand anders koos. Dat voelde elke keer weer als een domper, ook voor mij. Het was alsof ík op zoek was naar een huis.
Vlak voor kerst kwam ineens dat telefoontje: of ze op maandagochtend om 9.30 uur in Den Bosch konden komen bezichtigen. Echt onhandig qua timing, maar natuurlijk hebben we direct ja gezegd. Die maandag waren ze de enige die op kwamen dagen van de zes genodigden! De spanning liep flink op: was dit hem dan? Uiteindelijk moesten we wachten tot na de kerst op het verlossende mailtje. Op 28 december kregen we het goede nieuws: ze mochten het huis huren! Op 31 december was de sleuteloverdracht een feit.
Verhuizen en wennen aan samenwonen in Den Bosch
Toen begon het echte werk: inpakken, plannen, spullen bestellen en alles regelen wat er geregeld moest worden. Wasmachine, ijskast-vriezer, meubels — noem maar op. Eerlijk is eerlijk, ik heb véél meer gedaan dan ik had willen of moeten doen, maar soms moet je dingen gewoon accepteren zoals ze zijn. Op 1 januari werd het huis grondig gepoetst, 3 januari kwamen de bestellingen binnen en daarna was het tijd om alles in de verhuisbus te laden.
Op de verhuisdag zelf was de bus in no-time leeg, maar dan begint het pas. Meubels in elkaar zetten, spullen op de juiste plek, zoeken naar verdwenen schroeven… Met z’n zessen flink doorwerken, en dan is het opeens tijd om los te laten. Alles stond, het bed was klaar, de bank stond, en de rest was aan hen. Een week later hebben we nog Camy, de schildpad, naar Den Bosch gebracht — ook dat avontuur hoort erbij.
Loslaten, trots zijn, en weer iets terugvinden
De weken daarna waren rommelig: dochterlief woonde in Den Bosch, maar had school in Sittard en een project in Kerkrade. Veel geregel, veel heen en weer, maar uiteindelijk komt alles op z’n plek. En ik? Ik ben vooral trots. Trots dat ze haar eigen pad kiest en haar leven in Den Bosch opbouwt. Vanaf 10 februari begint haar stage in Eindhoven, heeft ze werk in Den Bosch en zijn ze echt op hun plek in hun eigen huis.
En ergens, tussen alle verhuisdozen, hectiek en stress, vond ik dat kleine pannetje terug. Zo lang kwijt, bijna afgevoerd — maar nu gewoon weer gevonden. Net als hun huisje: soms moet je zoeken, soms lijkt alles onmogelijk, maar uiteindelijk vind je wat echt bij je past.
Lees ook mijn blog over het loslaten van je kinderen voor meer persoonlijke verhalen.