Amber
Altijd dichtbij
Schaduw in huis
Nu laat ik los
Afscheid
Een moeilijke beslissing
Het besluit om afscheid te nemen van je kat is één van de moeilijkste die er bestaat. Vrijdag om 17.00 uur zeggen wij vaarwel tegen mijn lieve Amber.
Amber is 16,5 jaar oud. Ze is de dochter van mijn mooie Jenna (die in december hopelijk haar 19e verjaardag viert), moeder van Bounty en Eefje, en oma van Tapas. Ze heeft een prachtig leven gehad, vol liefde, knuffels en mooie momenten. Maar ook een leven waarin ze mij en anderen blij maakte met haar nakomelingen.
Beginnend nierfalen
Een paar maanden geleden werd beginnend nierfalen vastgesteld. Twee keer konden we haar oplappen, waarschijnlijk een bijkomende blaasontsteking. Daarna leek ze zich weer redelijk goed te voelen. Ze bleef eten, bewegen en zelfs nog springen. Ze spinde, sliep in mijn buurt en bleef mijn trouwe schaduw.
Steeds grotere plassen in huis
Toch waren er duidelijke signalen dat het niet goed meer ging. Al meer dan een half jaar vond ik grote plassen in huis. Eerst dacht ik aan een kater die sproeide, tot ik Amber zelf zag zitten op een houten stoel… en het gewoon liet lopen. Vanaf dat moment wist ik dat zij het was. Het werd erger, tot meerdere keren per dag grote plassen in huis en zelfs over mij heen.
Onrust en opdringerigheid
Nog fit, maar niet meer waardig
Amber is niet doodziek ingestort. Ze oogt nog redelijk fit, eet en beweegt. Juist daarom is het zo moeilijk om deze beslissing te nemen. Maar het vele plassen in huis kan ik niet langer dragen, en ook voor haar is dit geen waardig leven meer.
Vrijdag is het moment. Tot die tijd verwennen we haar, knuffelen we haar en nemen we bewust afscheid. Daarna laat ik haar gaan, met alle liefde die ik in me heb.
Dag lieve Amber. Je was mijn meisje, mijn schaduw, en je laat een leegte achter die niemand vullen kan.
