Spalkje bij kitten Panter: een bijzonder traject
Op 13 april werd Panter geboren: een prachtig donker getekend tabby katertje, klein van stuk, maar met een grote wilskracht. Al snel zagen we dat zijn linkervoorpootje niet stond zoals het hoorde — het leek naar binnen te buigen, alsof hij op zijn elleboog stond. De diagnose volgde snel: een complete luxatie. En daarmee begon op 15 april een bijzonder traject: het spalkje bij kitten Panter, samen op een pad vol dierenartsbezoeken, verbandjes, hoop en liefde, een intensief traject met een miniatuur spalkje voor een miniatuur pootje.
Terwijl Pebbels haar kittens liefdevol verzorgde, werd Panter’s eerste spalkje geplaatst, zoals we eerder vertelden.
De eerste weken: spalkje na spalkje
Op 19 april ging Panter voor controle. Zijn eerste spalkje zat nog goed. Maar omdat zo’n kitten snel groeit, moest het al op 22 april opnieuw geplaatst worden. Op 25 april zag alles er nog goed uit, maar vier dagen later – op 29 april – kreeg hij alweer een nieuwe. En toen ging het mis.
Op 3 mei schreeuwde Panter het uit van de pijn toen het spalkje verwijderd werd. Zijn tere pootje had wondjes van het verband en de wrijving. We moesten stoppen. Even geen spalkje meer. Met sudocrème en veel liefde hebben we zijn pootje verzorgd. In de tussentijd liep hij vrolijk mee met zijn broertjes en zusjes — sneller dan je zou verwachten van een kitten met een spalktraject.
Nieuwe pogingen met spalkje bij kitten
Op 9 mei kreeg Panter een nieuwe kans: een ander type spalkje, anders getapet. Maar op 11 mei liet hij zijn verbandje los. Ik heb het tijdelijk zelf getapet – met roze deze keer — en de volgende dag gingen we weer naar de dierenarts. Op 12 mei kreeg hij een grotere spalk, zodat zijn elleboog niet meer kon buigen. En het werkte. Hij liep als een kleine houten soldaat, zijn feloranje verbandje fier omhoog.
Maar het geluk was van korte duur. Op 16 mei moest het spalkje opnieuw worden verwijderd en we ontdekten smetplekken in een huidplooi. Zijn pootje was geïrriteerd. En dus besloten: even geen spalkje meer bij dit kitten. Eerst laten genezen. Daarna kijken we verder.
Zijn karakter, zijn kracht
Panter is klein — inmiddels nog altijd zo’n 100 gram lichter dan zijn nestgenootjes — maar hij doet niet onder voor de rest. Hij speelt, klimt, zoekt kroelen en beweegt zich dapper voort. Zonder spalkje probeert hij zijn pootje gewoon te gebruiken. En nee, het hangt er niet slapjes bij: hij probeert er echt op te lopen.
Hij blijft natuurlijk bij ons. Panter hoort bij ons hart. En hij krijgt hier alle tijd en ruimte om te worden wie hij wil zijn. Wat de toekomst ook brengt — met of zonder spalkje.
Nog even over zijn zusje
We hebben besloten om niet één, maar twee kittens zelf te houden. Naast Panter blijft ook zijn rustige zusje Puk bij ons. Zij is wat verlegener, maar ze zoekt mijn aandacht en geniet intens van knuffelen. Precies wat ik zocht. En eerlijk? Het is na alle zorgen ook fijn om straks afscheid te nemen van de rest, maar toch twee ukkies te hebben die mogen blijven.
📸 Bekijk hieronder de foto’s van Panter en zijn spalkje — van felgroen tot roze tot oranje.
En lees ook het verhaal over de bevalling van Pebbels.
📩 En blijf ons volgen, want we houden je op de hoogte van Panters herstel, zijn avonturen en de groei van onze ukkies!
