Het ging eigenlijk net wat beter. Na dagen van zorgen en twijfel begonnen de twee katertjes in het nest eindelijk bij te komen. De fles liet ik voor wat het was — ze wilden niet, ze konden niet — en op eigen kracht pakten ze hun groei weer op. Ik woog ze, zag vooruitgang, voelde opluchting.
Op vrijdag 28 maart was onze kleindochter Frenkie (1,5 jaar) hier. Ze heeft heerlijk met de ukkies geknuffeld en enthousiast meegeholpen met de verzorging. Zo mooi om te zien hoe zacht ze voor ze is. En op zaterdag 29 maart kwam het toekomstige personeel van Pecorino voor het eerst kennismaken. Hij liet zich van z’n beste kant zien — nieuwsgierig, sociaal en al een beetje ondeugend.
Het waren twee warme dagen vol kleine momenten van plezier en trots. Nog onwetend van wat we kort daarna zouden ontdekken.
Kale plekken na herstel
Niet meteen. Maar toen ik mijn handen door hun vacht liet glijden, voelde ik het. En daarna zag ik het ook: kale plekken. Op het kopje, de nek, de schouders. Eén katertje eerst, toen de ander. De drie zusjes? Nog helemaal in de vacht, goed gegroeid, geen klachten. En Pip? Onverstoorbaar, zorgzaam, stabiel.
Ik wist genoeg: dit was niet zomaar iets. Op 31 maart gingen we naar de dierenarts.
Dat was een vervolg op mijn eerdere zorgen, waar ik eerder over schreef in de blog van 27 maart.
Demodex bij kittens
De conclusie was duidelijk: demodex bij kittens. Een huidmijt die bij elke kat aanwezig is, maar pas problemen veroorzaakt als de weerstand laag is. En dat was bij deze twee heren het geval. De groeistilstand had hun weerstand onderuitgehaald, en de mijt kreeg de kans zich te laten zien.
Geen paniek. Geen drama. Maar wel: behandelen.
Advocate als behandeling
Pip kreeg een pipetje Advocate. De twee katertjes ook, al zijn ze daar officieel nog te jong voor. Maar off-label gebruik is toegestaan als het verantwoord gebeurt — en dat deed mijn geweldige dierenarts Maria van Dierenkliniek Brunssum De Dikke Kater. Advocate pakt demodex aan, net als vlooien en wormen. Een kleine druppel hulp op een kwetsbare huid.
En ik? Ik moest opnieuw leren loslaten.
Schilfertjes en babyolie
In de dagen na de behandeling verschenen er schilfertjes. Geen jeuk, geen wondjes, gewoon: droog, dun, kwetsbaar. Ik masseerde ze zachtjes in met babyolie. Zacht en langzaam, een beetje symbolisch misschien — alsof ik hun vacht alvast wilde terugbrengen met m’n handen.
En het werkte. De huid kalmeerde, werd weer soepel. En de heren? Die bleven groeien. Steeds een beetje meer.
Het gaat goed
Ze zijn er nog, alle vijf. De twee katertjes met kale plekjes doen het inmiddels net zo goed als hun drie zusjes. Ze drinken, spelen, slapen warm tegen elkaar aan. Hun blik is helder, hun lijfje weer stevig. De vacht komt wel weer. De rust is terug.
Het was demodex bij kittens, ja. Maar het was vooral een moment van voelen, vertrouwen en volgen. En dat is precies wat deze kleintjes me elke dag leren.
Bekijk hieronder de foto’s van de afgelopen dagen.
